Hartelijk dank voor uw feedback

ANTWOORD
Een digitaal X.509-certificaat is een gestandaardiseerde indeling voor het coderen en uitwisselen van certificaten met een openbare sleutel. Deze certificaten worden gebruikt in verschillende beveiligingsprotocollen en -toepassingen om de identiteit van personen, apparaten of entiteiten in een digitale communicatie of transactie te verifiëren. De X.509-standaard definieert de structuur en syntaxis van dergelijke certificaten.

Dit zijn enkele belangrijke onderdelen van een digitaal X.509-certificaat:
 

• Onderscheidende naam van patiënt (DN): Hiermee wordt aangegeven aan welke entiteit het certificaat wordt uitgegeven. Het bevat doorgaans informatie zoals de naam, organisatie, land en meer van de entiteit.
• Openbare sleutel van de patiënt: De openbare sleutel van de te certificeren entiteit, die wordt gebruikt voor codering, digitale handtekeningen en verificatie.
• DN van certificaatuitgever: Hiermee wordt de entiteit of organisatie geïdentificeerd die het certificaat heeft uitgegeven.
• Digitale handtekening: Een cryptografische handtekening die wordt gegenereerd door de uitgever van het certificaat, die kan worden gebruikt om de authenticiteit van het certificaat te controleren. Het zorgt ervoor dat er niet met het certificaat is geknoeid en dat het daadwerkelijk is uitgegeven door een vertrouwde entiteit.
• Geldigheidsduur: X.509-certificaten hebben een gespecificeerde begin- en einddatum, die de periode aangeeft waarin het certificaat als geldig wordt beschouwd.
• Serienummer van certificaat: Een unieke id voor het certificaat, meestal uitgegeven door de certificerende instantie (CA).
• Hoofdgebruik: Informatie met vermelding van het toegestane gebruik van de openbare sleutel, zoals codering, digitale handtekeningen of beide.
• Certificaatextensies: Deze kunnen aanvullende informatie of kenmerken bevatten, zoals Subject Alternative Names (SAN's) voor het opgeven van meerdere hostnamen, belangrijke gebruiksbeperkingen en meer.

X.509-certificaten worden veel gebruikt in verschillende beveiligingsprotocollen, waaronder Transport Layer Security (TLS), Secure Sockets Layer (SSL), Public Key Infrastructure (PKI) en digitale handtekeningen. Zij spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de authenticiteit en integriteit van digitale communicatie en bij het mogelijk maken van veilige gegevensoverdracht via het internet. PKI-systemen (public key infrastructure), waaronder certificerende instanties (CA's), zijn verantwoordelijk voor het uitgeven, beheren en intrekken van digitale X.509-certificaten.