ANTWOORD
Een digitaal X.509-certificaat is een gestandaardiseerde indeling voor het coderen en uitwisselen van openbare sleutelcertificaten. Deze certificaten worden gebruikt in verschillende beveiligingsprotocollen en -toepassingen om de identiteit van personen, apparaten of entiteiten in een digitale communicatie of transactie te verifiëren. De X.509-standaard bepaalt de structuur en syntaxis van dergelijke certificaten.

Dit zijn enkele belangrijke onderdelen van een digitaal X.509-certificaat:
 

• Onderscheidende naam van de patiënt (DN): Hiermee wordt de entiteit geïdentificeerd waaraan het certificaat wordt afgegeven. Dit omvat doorgaans informatie zoals de naam, organisatie, het land en meer van de entiteit.
• Openbare sleutel van de patiënt: De openbare sleutel van de entiteit die wordt gecertificeerd, die wordt gebruikt voor codering, digitale handtekeningen en verificatie.
• DN van certificaatuitgever: Hiermee wordt de entiteit of organisatie geïdentificeerd die het certificaat heeft uitgegeven.
• Digitale handtekening: Een cryptografische handtekening gegenereerd door de certificaathouder, die kan worden gebruikt om de echtheid van het certificaat te verifiëren. Het zorgt ervoor dat er niet is geknoeid met het certificaat en dat het inderdaad is afgegeven door een vertrouwde entiteit.
• Geldigheidsperiode: X.509-certificaten hebben een opgegeven begin- en einddatum, waarbij de periode wordt aangegeven waarin het certificaat als geldig wordt beschouwd.
• Serienummer certificaat: Een unieke id voor het certificaat, die gewoonlijk wordt afgegeven door de certificeringsinstantie (CA).
• Hoofdgebruik: Informatie die het toegestane gebruik van de openbare sleutel specificeert, zoals codering, digitale handtekeningen of beide.
• Certificaattoestelnummers: Deze kunnen aanvullende informatie of attributen bevatten, zoals onderwerp alternatieve namen (SAN's) voor het opgeven van meerdere hostnamen, belangrijke gebruiksbeperkingen en meer.

X.509-certificaten worden op grote schaal gebruikt in verschillende beveiligingsprotocollen, waaronder Transport Layer Security (TLS), Secure Sockets Layer (SSL), Public Key Infrastructure (PKI) en digitale handtekeningen. Zij spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de authenticiteit en integriteit van digitale communicatie en bij het mogelijk maken van veilige gegevensoverdracht via internet. PKI-systemen (Public Key Infrastructure), inclusief certificeringsinstanties (CA's), zijn verantwoordelijk voor het uitgeven, beheren en intrekken van digitale X.509-certificaten.